'Έχω κι εγώ τη γνώμη πως πράγματι είναι έτσι όπως τα λέτε, με την παρατήρηση ότι το προβάδισμα του αρθ. 97 του Υ.Κ. δεν έχει εφαρμογή μόνο στην επιλογή προϊσταμένων, όπως συμπεραίνετε (αν μόνον αυτό ήθελε ο νομοθέτης θα το έλεγε), ενώ το διαζευκτικό «ή» αναφέρεται ειδικά σε αυτή και δίνει την κατεύθυνση που πρέπει η Διοίκηση να ακολουθεί. Σε κάθε περίπτωση, σημασία έχει να μη γίνεται αδιάκριτα η όποια επιλογή, να είναι αιτιολογημένη, όπου αυτό απαιτείται όπως αποφαίνεται η νομολογία. Προπάντων δε ο νέος ΟΕΥ θα πρέπει να έχει μέλλον και διάρκεια, να προηγείται και όχι να έπεται των εξελίξεων, καθόσον η τεκμηριωμένη ελευθερία επιλογής, που επιτρέπει ο νόμος και δεν στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην υπόθεση της διαβαθμισμένης επιστημονικής γνώσης, όχι μόνο δεν είναι κατά της σωστής λειτουργίας και οργάνωσης αλλά λειτουργεί και ενάντια σε κάθε αποκλειστική και με προνόμια μονοπωλιακή οργάνωση, που θα εμπόδιζε την παροχή μέγιστων ευκαιριών στα στελέχη να κάνουν κάτι καλύτερα, ωφέλιμα και με ευελιξία στις βελτιώσεις (μιλάμε για Διοίκηση), συμβάλλοντας στον ανταγωνισμό και την πρόοδο.