Τα σχόλιά σας δε δημοσιεύονται άμεσα. Ελέγχονται ως προς την τήρηση των όρων συμμετοχής στη διαβούλευση
It seems you have disabled javascript. Please enable javascript for this site to function properly.
Τα σχόλιά σας δε δημοσιεύονται άμεσα. Ελέγχονται ως προς την τήρηση των όρων συμμετοχής στη διαβούλευση
Θεματική ενότητα: Δ’ Προϊστάμενοι Οργανικών Μονάδων – Θέσης Ευθύνης
Η πρόβλεψη του κλάδου ΠΕ Μηχανικών στο Τμήμα Προμηθειών των Διευθύνσεων Δοικητικού-Οικονομικού των ΠΕ της ΠΔΜ είναι εντελώς άκυρη και απαράδεκτη. Οι περιγραφείσες αρμοδιότητες του Τμήματος Προμηθειών δεν έχουν ουδεμία σχέση με το αντικείμενο του εν λόγω κλάδου. Υπάρχει δηλαδή απόλυτη έλλειψη συνάφειας. Υπάρχει κίνδυνος για αντιποίηση καθηκόντων επαγγέλματος ετέρου κλάδου καθώς και ευρύτερης παραβίασης βασικών συνταγματικών αρχών.
Οι Μηχανικοί δεν πρέπει να προβλέπονται στο Τμήμα Προμηθειών ούτε και σε άλλα άσχετα με το αντικείμενο και τις αρμοδιότητες τους Τμήματα όπως προτείνεται. Καθένας στο πόστο του αναλόγως αυτού που έχει σπουδάσει. Θα προσφύγω τόσο διοικητικά όσο και δικαστικά.
Σχετικά με την εποπτεία και τον έλεγχο των Ανωνύμων Εταιρειών.
ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4548
Αναμόρφωση του δικαίου των ανωνύμων εταιρειών.
(ΦΕΚ Α’ 104/13-06-2018)
(Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 116 του ν. 4635/2019 (ΦΕΚ Α’ 167/ 30-10-2019), η οποία ισχύει τρεις μήνες μετά τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, όπου στον παρόντα νόμο γίνεται αναφορά σε έλεγχο νομιμότητας, έλεγχο πληρότητας, έγκριση ή εγκριτική απόφαση της Περιφέρειας, Περιφερειακής Ενότητας ή του Περιφερειάρχη νοείται πλέον έλεγχος της αρμόδιας για τον υπόχρεο Υ.Γ.Ε.ΜΗ. και απόφαση του Προϊσταμένου αυτής).
.
Άρθρο 189 ΝΟΜΟΣ 4548/2018
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται:
α) τα άρθρα 1 έως 63δ και 90 έως 146 του κ.ν. 2190/ 1920, όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν,
β) το άρθρο 3 του α.ν. 148/1967 (Α΄ 173),
γ) τα άρθρα 1 έως 9 και το άρθρο 12 του ν. 3156/2003 (Α΄ 157), με εξαίρεση την παράγραφο 4 του άρθρου 2 και τα λοιπά άρθρα του νόμου που παραμένουν σε ισχύ,
δ) το άρθρο 4 και η παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 876/ 1979 (Α΄ 48),
ε) το π.δ. 30/1988 (Α΄ 13).
Με βάση τα παραπάνω, θα πρέπει να αφαιρεθούν από τις σελίδες 124 και 125 του Σχεδίου ΟΕΥ, όλα τα αναφερόμενα στις ανώνυμες εταιρείες, αρμοδιότητας Τμήματος Εμπορίου, δηλαδή :
Από την παράγραφο ΕΜ2.3.0.0-Α18 έως και την παράγραφο ΕΜ2.3.0.0-Α33, δεδομένου ότι η αρμοδιότητα αυτή περιήλθε στην Υπηρεσία Γενικού Εμπορικού Μητρώου (Υ.Γ.Ε.ΜΗ.)
Καλοσωρίζω την τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Λειτουργίας της ΠΔΜ, ως πολίτης της Περιφέρειας. Υπενθυμίζω διαχρονικά τις προσπάθειες των εκάστοτε κυβερνήσεων στην αναδιάρθρωση των Περιφερειακών Δομών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ελάχιστα αποτελέσματα.
Πρωτίστως, όπως έχω αναφερθεί και παλαιότερα σε αρμόδιους φορείς, αναδιάρθρωση των δομών της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν εμπλουτίσουμε τον παραγωγικό ιστό της Περιφέρειας.
Ειδικότερα, θα πρέπει να υπάρξει αναδόμηση του παραγωγικού καλαθιού της Περιφέρειας με έμφαση στην προστασία του Περιβάλλοντος, την ενίσχυση της απασχόλησης, του πρωτογενούς, του δευτεργογενούς και τριτογενούς τομέα με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Κοινώς, απαιτείται στοχοθεσία σε επίπεδο Στρατηγικής Διοίκησης με αξιοποίηση και εμπλοκή των ιθυνόντων – Προώθηση και αξιοποίηση των αρχών του Νέου Δημόσιου Μάνατζμεντ στον προγραμματισμό, εφαρμογή, έλεγχο και ανατροφοδότηση όλων των διοικητικών λειτουργιών.
Σε αυτό θα συμβάλει η αναδιάρθρωση υπηρεσιακών δομών και εξειδικευμένου προσωπικού με τόνωση του αισθήματος ελέγχου και λογοδοσίας προς όλους τους εμπλεκόμενους.
Καλλιέργεια και ανάπτυξη εσωτερικών και εξωτερικών ελεγκτικών μηχανισμών που θα συμβάλλουν στα παραπάνω, συνεργάζοντας με υπαλλήλους, προϊσταμένους και γενικούς διευθυντές.
Σε διοικητικό επίπεδο, ιδιαίτερα, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια στις Περιφερειακές Δομές, ενισχύοντας περαιτέρω τον Συνταγματικά κατοχυρωμένο θεσμό της αποκέντρωσης για επιτάχυνση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων.
Αυτά εν ολίγοις. Ελπίζω στην θιοθέτηση των νέων τάσεων για να προχωρήσει η ΠΔΜ στο μέλλον που της αξίζει, μακριά απο μικροπολιτικές αγκυλώσεις και σκοπιμότητες, που μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να προκαλέσει στον τόπο και την Δημόσια Διοίκηση.
Παρέμβαση στην διαβούλευση για την τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας
Αξιότιμε Κύριε Περιφερειάρχα,
Η τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ) οποιουδήποτε φορέα Δημόσιας διοίκησης του Ελληνικού Κράτους σηματοδοτεί την αναδιοργάνωση του και τον σχεδιασμό μεσομακροπρόθεσμης στοχοθεσίας, κατά τρόπο τέτοιο, ώστε ο φορέας να εμφανίσει υψηλούς δείκτες αποδοτικότητας στην παραγωγή έργου και στην παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών προς τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη.
Εν ολίγοις , το ζητούμενο μέσω της διαδικασίας τροποποίησης του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας ενός φορέα Δημόσιας διοίκησης είναι πέραν πάσης αμφιβολίας, να δημιουργηθεί το πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο ο εν λόγω φορέας θα λειτουργεί με κανόνες και λογικές οι οποίες θα είναι συμβατές με αυτές της υγιούς και ανταγωνιστικής ελεύθερης οικονομίας και φυσικά πάντα σύμφωνα με τα όσα ορίζει η κείμενη Νομοθεσία η οποία διέπει συνολικά την διοίκηση του Ελληνικού Κράτους.
Υπό το πρίσμα των παραπάνω επισημάνσεων η Δημόσια διοίκηση έχει την ανάγκη – αλλά και την υποχρέωση συγχρόνως- μέσα από μία υγιή ανταγωνιστική διαδικασία από την οποία θα αναδειχθούν οι ικανότεροι για την άσκηση διοίκησης, να αξιοποιήσει όλο το στελεχιακό δυναμικό Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης το οποίο διαθέτει για την πλήρωση των θέσεων ευθύνης όλων επιπέδων οργανικών μονάδων (Τμήμα- Διεύθυνση-Γενική Διεύθυνση).
Κύριε Περιφερειάρχα, για την θεματική ενότητα Δ του προς τροποποίηση Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας με τίτλο «ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ – ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» σας καλώ να εφαρμόστε αφενός το αυτονόητο που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα και την ελεύθερη οικονομία, αφετέρου την διαρκή και χωρίς αστερίσκους βούληση του Νομοθέτη μέσω των πλέον προσφάτων ψηφισθέντων Νόμων από το Ελληνικό Κοινοβούλιο (το μόνο αποφασίζον Νομοθετικό όργανο στην Ελληνική Δημοκρατία), των νόμων Ν.4275/15.07.2014 (ΦΕΚ Α 149), Ν.4369/27.02.2016 (ΦΕΚ Α 33) και Ν.4674/11.03.2020(ΦΕΚ Α 53). Δηλαδή την εφαρμογή του διαζευκτικού όρου «ΠΕ ή ΤΕ» για όλες τις θέσεις ευθύνης, αντί του αναχρονιστικού «ΠΕ και εν ελλείψει ΤΕ», ώστε οι θέσεις ευθύνης όλων των επιπέδων οργανικών μονάδων να επανδρωθούν από τους ικανότερους μέσα από μία δίκαια διαδικασία αξιολόγησης, όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 45 του πλέον πρόσφατου Ν.4674/11.03.2020-(ΦΕΚ Α 53) (ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΡΥΘΜΙΣΗ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) και συγκεκριμένα μέσα από μία διαδικασία η οποία καθορίζεται από :
α) την μοριοδότηση μέσω τυπικών προσόντων.
β) την μοριοδότηση μέσω εργασιακής εμπειρίας και άσκησης καθηκόντων ευθύνης.
γ) την μοριοδότηση βάση αξιολόγησης.
δ) την μοριοδότηση βάσει συνέντευξης.
Κύριε Περιφερειάρχα θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μνεία στο κριτήριο «γ) μοριοδότηση βάση αξιολόγησης» και να σας ρωτήσω ευθέως αν υποστηρίζετε την διαδικασία αξιολόγησης όλων δυνάμενων να κριθούν για θέσεις ευθύνης υπαλλήλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ή αν δεν υποστηρίζετε την διαδικασία αξιολόγησης και τάσσεστε υπέρ των επιλεκτικών αποκλεισμών κατηγοριών υπαλλήλων . Προφανώς η απάντηση σας είναι ότι είστε υπέρ του να αξιολογούνται οι πάντες. Τότε οφείλετε να εφαρμόσετε πλήρως τον διαζευκτικό όρο «ΠΕ ή ΤΕ», διότι η εφαρμογή του αναχρονιστικού όρου «ΠΕ και εν ελλείψει ΤΕ» το μόνο που επιτυγχάνει είναι μεροληπτικούς αποκλεισμούς και στρεβλή εφαρμογή της διαδικασίας αξιολόγησης.
Προφανώς θα υπάρξει και ο αντίλογος σε όλα τα παραπάνω, ο οποίος είναι απόλυτα θεμιτός και σεβαστός στην Δημοκρατία μας.
Θα ειπωθεί η άποψη περί «ισοπεδωτισμού» και «ίσης μεταχείρισης των ανίσων». Ανταγωνισμός σημαίνει άραγε «ισοπεδωτισμός»;
Θα ειπωθεί η άποψη ότι κάποιοι υπάλληλοι μόχθησαν παραπάνω από κάποιους άλλους για την λήψη του πρώτου τίτλου σπουδών. Καμιά αντίρρηση, αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η εικόνα ενός Δημοσίου υπαλλήλου δεν είναι μόνο το ακαδημαϊκό του αποτύπωμα από την ηλικία των 23-24 ετών, αλλά αυτή η εικόνα θα πρέπει να αποτυπώνεται συνολικά, τόσο για τον πρώτο τίτλο σπουδών του όσο και από την υπαλληλική του πορεία, την επιμόρφωση του και την λήψη επιπλέον τίτλων σπουδών, όπως πχ ένας μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών. Δηλαδή κάποιος που πιθανόν έμεινε στάσιμος και αδιάφορος θα μπορεί εσαεί να θέτει το εαυτόν του σε κρίση και κάποιος που επικαιροποίησε τις γνώσεις του μέσα από μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και επιμορφωτικά σεμινάρια και έχει συσσωρευμένη εμπειρία 15 -20 ετών θα πρέπει να αποκλείεται από την διαδικασία των κρίσεων;
Θα κατατεθούν οι περιβόητες αποφάσεις 2816/17 και 2817/17 του ΣτΕ με τις οποίες ακυρώθηκαν οι Οργανισμοί Εσωτερικής Υπηρεσίας των Περιφερειών Κρήτης και Πελοποννήσου. Οι συγκεκριμένες αποφάσεις του ΣτΕ όμως απλώς «καθαρογράφησαν» το έτος 2017, καθότι η επί της ουσίας εξέταση των προσφυγών κατά των εν λόγω ΟΕΥ διενεργήθηκε πριν την ψήφιση του Ν.4369/2016. Ακόμα και έτσι όμως γιατί το Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν “εναρμονίσθηκε” με τις συγκεκριμένες αποφάσεις και αντ’ αυτού «επιμένει» με τον Ν.4674/2020 στην εφαρμογή του διαζευκτικό όρου «ΠΕ ή ΤΕ»; Μήπως κρίθηκαν αντισυνταγματικοί οι Νόμοι 4369/2016 και 4674/2020 επί τω συνόλω τους ή κάποια μεμονωμένα άρθρα τους; Όχι καθόσον γνωρίζουμε.
Θα ειπωθεί η νομική άποψη ότι το άρθρο 97 του Ν.3528/2007 «ουδέποτε καταργήθηκε και ουδέποτε τροποποιήθηκε» και ότι σαφώς αναφέρεται στην παρ. α) για το προβάδισμα της κατηγορίας ΠΕ έναντι της κατηγορίας ΤΕ στην διαδικασία των κρίσεων για τις θέσεις ευθύνης. Προφανώς όμως η συγκεκριμένη παράγραφος αναφέρεται στο βαθμολογικό και μισθολογικό προβάδισμα το οποίο έχει η κατηγορία ΠΕ έναντι της κατηγορίας ΤΕ. Ένας υπάλληλος κατηγορίας ΠΕ αποκτά σε συντομότερο χρονικό διάστημα τόσο τον Β’ όσο και το Α΄ βαθμό και κατά αυτόν το τρόπο αποτυπώνεται το προβάδισμα του στην διαδικασία των κρίσεων. Σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει αποκλεισμός των υπαλλήλων της κατηγορίας ΤΕ με την εφαρμογή του όρου «ΠΕ και εν ελλείψει ΤΕ». Προς επίρρωση των παραπάνω θα πρέπει να αναφέρουμε και την παρ. 1 του άρθρου 46 του Ν.4485/2017 με την οποία αναγνωρίστηκε ενιαίος και αδιάσπαστος τίτλος σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (integrated master) στον κλάδο της κατηγορίας ΠΕ Μηχανικών με σπουδές διάρκειας δέκα εξαμήνων και την συνεπακόλουθη επαυξημένη μοριοδότηση των ΠΕ Μηχανικών κατά 150 μόρια στην διαδικασία των κρίσεων. Το προβάδισμα λοιπόν υφίσταται άλλα όχι κατά την λογική του όρου «ΠΕ και εν ελλείψει ΤΕ».
Θα κατατεθεί η εγκύκλιος 26109/05.08.2018 του ΥΠ.ΕΣ. (γνωστή και ως εγκύκλιος Σκουρλέτη) με τίτλο «Εφαρμογή προβαδίσματος κατηγοριών κατά την επιλογή προϊσταμένων σε θέσεις ευθύνης των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού». Η συγκεκριμένη εγκύκλιος όμως ανακλήθηκε με την νέα εγκύκλιο του ΥΠ.ΕΣ. 40645/03.08.2018.
Τέλος θα κατατεθεί η εγκύκλιος ΔΙΔΑΔ/Φ.35.50/2412/οικ.21795 /18.06.20118 του Υπουργείου Διοικητικής ανασυγκρότησης (γνωστή και ως εγκύκλιος Γεροβασίλη) η οποία αναφέρει ότι η εφαρμογή του όρου «ΠΕ ή ΤΕ» δεν πρέπει να γίνεται «αδιακρίτως» και όπου εφαρμόζεται θα πρέπει να συνοδεύεται από την ανάλογη τεκμηρίωση. Η συγκεκριμένη εγκύκλιος όμως επιχειρηματολογεί επί τη βάσει των αποφάσεων 2816/17 και 2817/17 του ΣτΕ, οι οποίες όπως προανέφερα εξέτασαν προσφυγές στην ουσία τους, πριν την ψήφιση των Ν.4629/2016 και 4674/2020. Και προφανώς οι εγκύκλιοι συνολικά δεν υποκαθιστούν τον Νόμο.
Κύριε Περιφερειάρχα, με τον Ν.2916/11.06.2001 ΦΕΚ Α 114) (ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΥΤΗΣ) η Ανώτατη Εκπαίδευση έχει (είχε πλέον) δύο κατευθύνσεις με απόφοιτους Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής κατεύθυνσης.
Οι Πτυχιούχοι Μηχανικοί ΤΕ είναι απόφοιτοι Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων τεταρτοετούς κύκλου σπουδών και πλήρως αποδεκτοί σε οποιοδήποτε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πλήρη και απρόσκοπτη άσκηση του επαγγέλματος του Μηχανικού τόσο στο ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Μόνο στην Ελλάδα εξακολουθεί να υφίσταται αυτή η ακατανόητη προσπάθεια αποκλεισμού τους από την συμμετοχή στους στην διαδικασία των κρίσεων για τις θέσεις ευθύνης στην ιεραρχία της Δημόσιας Διοίκησης, την στιγμή μάλιστα που επίκειται ακόμα και η πρόσβαση των αποφοίτων των ιδιωτικών κολεγίων στην Δημόσια διοίκηση ως ΠΕ υπαλλήλων.
Χωρίς οποιαδήποτε διάθεση αντιπαλότητας με οποιαδήποτε κατηγορία και οποιονδήποτε κλάδο υπαλλήλων και με απεριόριστο σεβασμό και εκτίμηση προς όλους , το μόνο που επιζητούμε είναι να μπορούμε να θέτουμε τους εαυτούς μας σε κρίση.
Στην διάθεση σας για οποιαδήποτε γόνιμη ανταλλαγή απόψεων επί του ζητήματος.
Τζιόμπρας Γεώργιος
Πτυχιούχος Πολιτικός Μηχανικός ΤΕ Msc
Πρόεδρος
Συλλόγου Πτυχιούχων Μηχανικών Τεχνολογικής Εκπαίδευσης
Δημοσίων Υπαλλήλων Δυτικής Μακεδονίας
Αν βάλουμε στα κριτήρια την συνέντευξη, τότε είναι σίγουρο ότι θα ΠΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΛΑΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ.
Επίσης στο προτεινόμενο κριτήριο άσκησης καθηκόντων ευθύνης, φαντάζομαι ότι δεν εννοούμε ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα μόρια των ήδη προϊσταμέων θέσεων ευθύνης, οι οποίοι απλά τοποθετήθηκαν εκεί, όχι με κρίση βάσει ενός δίκαιου και αντικειμενικού συστήματος, αλλά με “ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ” με έξωθεν (αλλά και “έσωθεν”) παρέμβαση. Εδώ και αν μιλάμε για αξιοκρατία.
Σχετικά με την αξιοκρατία στον Ιδιωτικό Τομέα που αναφέρθηκε, αυτή υπάρχει μόνο στις κινηματογραφικές αίθουσες (Κουστούμια, Πανεπιστήμια, Γραπτές Εξετάσεις, Ιδιοφυείς υποψήφιοι, πανέξυπνες ιδέες, η Σταχτοπούτα που έγινε Βασίλισα κλπ). Απλά βάζεις τον μπάρμπα σου να πάρει τηλέφωνο (εκτός και αν είσαι μανεκέν).
Παιδιά στην Ελλάδα ζούμε, όλοι είναι γνωστοί και είναι δίπλα μας, φίλοι μας και μας έχουν πει πως μπήκαν ή το είδαμε μόνοι μας.
Παρακαλώ δύο διορθώσεις στο σχόλιο μου, λόγω λαθών εκ παραδρομής και για λόγους τάξης και ορθότητας των αναγραφομένων μου:
α) η Εγκύκλιος του ΥΠ.ΕΣ. με τίτλο «Εφαρμογή προβαδίσματος κατηγοριών κατά την επιλογή προϊσταμένων σε θέσεις ευθύνης των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού» εκδόθηκε την 05.06.2018 και προφανώς όχι την 05.08.2018 και ανακλήθηκε την 03.08.2018.
β) η σωστή διατύπωση της παρακάτω παραγράφου είναι :
“Τέλος θα κατατεθεί η εγκύκλιος ΔΙΔΑΔ/Φ.35.50/2412/οικ.21795 /18.06.2018 (προφανώς όχι 20118) του Υπουργείου Διοικητικής ανασυγκρότησης (γνωστή και ως εγκύκλιος Γεροβασίλη) η οποία αναφέρει ότι η εφαρμογή του όρου «ΠΕ ή ΤΕ» δεν πρέπει να γίνεται «αδιακρίτως» και όπου εφαρμόζεται θα πρέπει να συνοδεύεται από την ανάλογη τεκμηρίωση. Η συγκεκριμένη εγκύκλιος όμως επιχειρηματολογεί επί τη βάσει των αποφάσεων 2816/17 και 2817/17 οι οποίες όπως προανέφερα εξέτασαν προσφυγές στην ουσία τους, πριν την ψήφιση των Ν.4369/2016 (όχι Ν.4629/2016) και 4674/2020. Και προφανώς οι εγκύκλιοι συνολικά δεν υποκαθιστούν τον Νόμο.”
Το άρθρο 84 του Ν 3528/2007 τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του Ν.4275/3015 και το οποίο τροποποιήθηκε με το άρθρο 29 του Ν.4369/2016 και το οποίο τροποποιήθηκε με το αρθρο45 του Να.4674/2020.(Αυτό που ισχύει σήμερα.)Όσον αφορά το άρθρο 97 του Ν.3528/2007 ισχύει η παράγραφος (δ)όπου:Όσον αφορά το προβάδισμα των κατηγοριών ισχύει το εξής :Όπου από τις οικείες οργανικές διατάξεις (ΟΕΥ) επιτρέπεται η τοποθέτηση προϊσταμένου κατηγορίας που έπεται κατά το προβάδισμα δεν ισχύει το προβάδισμα των κατηγοριών.Ο ΟΕΥ αυτό δεν το επιτρεπει αλλά βάζει το παραπλανητικό εν ελλείψει που ουσιαστικά αποκλείει την κατηγορία ΤΕ.Οσον αφορά το πνεύμα του Νομοθέτη που επικαλούνται στα σχόλια :Ο νομοθέτης τα μόρια που δίνει για τον τίτλο σπουδων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι 100 μόρια και δεν ξεχωρίζει ΑΕΙ ή ΤΕΙ.Αλλα μοριοδοτει τον τίτλο μεταπτυχιακού διπλώματος που ενσωματώνεται στον βασικό τίτλο σπουδών βάσει του νόμου.4485/2017 με 150 μόρια.Αρα λοιπόν ο νομοθέτης εξισώνει τους τιτλους σπουδών τριτοβαθμιας εκπαίδευσης και μοριοδοτει τον συναφή με το πτυχίο μεταπτυχιακό .
Επίσης όσον αφορά την συνταγματικότητα του Νομού .Αρθρο100 παράγραφος 2.Στην πατρίδα μας ,το ισχύον σύστημα Δικαστικού ελέγχου συνταγματικότητας των νόμων προκρίνει την αποφασιστική αρμοδιότητα του Νομοθέτη από εκείνη των δικαστηρίων.
Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι ο ΟΕΥ δεν αναφέρεται στη ισχύουσα νομοθεσία παρά μόνο σε μία που αφορά τον Νόμο του Καλλικράτη.
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δ΄ (ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ)
Σχόλιο για κλάδο ΔΕ Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στα Τμήματα Οικονομικής – Λογιστικής Διαχείρισης (ΔΟ3.2)
Θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε ΕΝΤΟΝΑ για την πρόβλεψη του κλάδου ΔΕ Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Διοικητικών Γραμματέων στα Τμήματα Λογιστικής Διαχείρισης των ΠΕ της ΠΔΜ και μάλιστα με τρόπο διαζευκτικό.
Είναι προδήλως και καταφανώς άσχετες οι αρμοδιότητες του εν λόγω Τμήματος. Από την άλλη μεριά, το ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο των προσόντων των εν λόγω κλάδων ΔΕ, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν εχέγγυα για την αποτελεσματική τέλεση των ιδιαίτερα αυξημένης ευθύνης καθηκόντων που απαιτεί η Λογιστική Διαχείριση των Δημοσιονομικών ενός ΟΤΑ και φορέα του Δημοσίου εν γένει. Είναι δυνατόν να τίθενται Υπόλογοι άτομα εντελώς άσχετα με το αντικείμενο του κλάδου τους; Επίσης πώς έχετε την εντύπωση ότι θα ανταπεξέλθουν στα καθήκοντα τους; Έχετε αναλογιστεί ότι αυξάνετε κατακόρυφα τον κίνδυνο ελλιπούς και ανεπαρκούς διαχείρισης ενός τόσο νευραλγικού τομέα της Δημόσιας Διοίκησης; Έχετε αναλογιστεί τί θα γίνει σε περίπτωση που αυτά τα άτομα λόγω των καταδήλως ανεπαρκών ικανοτήτων και δυνατοτήτων τους πόσο πολύ θα ζημιώσετε το Δημόσιο με ελλείμματα που θα προκύψουν από τη διαχείριση τους λόγω ακριβώς της εξ ορισμού επιρρεπούς ανεπαρκούς διαχείρισης του δημοσίου χρήματος; Αυτό θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο στο Δημόσιο όσο και στους φορολογουμένους.
Είναι, επίσης, δυνατόν να εξισώνεται με αυτόν το διαζευκτικό τρόπο μία κατηγορία ΠΕ με αυτή της ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων και ΔΕ Προσωπικού Η/Υ;;;!!!
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δ
Διαβούλευση για τον ΟΕΥ της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας
Αξιότιμε κύριε Περιφερειάρχα
Επιτρέψτε μου την «εκτενή» παρέμβασή στη Διαβούλευση, λόγω και της εν ενεργεία θητείας μου στη δημόσια Διοίκηση, για το κατ’ εξοχήν αναπτυξιακό τμήμα του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ), που έχει σχέση με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού και ειδικότερα το κεφάλαιο, «Προϊστάμενοι οργανικών μονάδων – Θέσεις ευθύνης» (Θεματική Ενότητα Δ).
Κατ’ αρχήν θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την αποτελεσματική και με συνέπεια ολοκλήρωση του έργου της αρμόδιας Επιτροπής, σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη συγκρότησή της, που πιστεύω πως οφείλεται εν πολλοίς και στον πρόεδρο αυτής Εκτελεστικό Γραμματέα, λόγω και της προηγούμενης, εν ενεργεία, ιδιότητάς του.
Πολλές φορές διερωτήθηκα και πληροφορήθηκα βεβαίως αρμοδίως, γιατί μέχρι σήμερα η μοναδική αιρετή Περιφέρεια (και η Αττική παρεμπιπτόντως, χωρίς βέβαια να γίνεται σύγκριση πληθυσμιακού μεγέθους και αναγκών), δεν συμμετείχε στην Κινητικότητα, από την έναρξή της, όπως οι άλλες Περιφέρειες, με συνέπεια υπάλληλοι να μπορούν να μετατεθούν από αυτή, αλλά όχι και να έρθουν σ’ αυτή, παράληψη που συνέβαλλε έτι περαιτέρω στην όξυνση του Δημογραφικού προβλήματος της Περιφέρειάς μας (χωρίς και πάλι να γίνεται σύγκριση με την Περιφέρεια Αττικής, που είχε ως συνέπεια την άμβλυνση αυτού).
Μετά χαράς σας άκουσα, αμέσως μετά την εκλογή σας, την ίδια περίοδο, να θέτετε την τροποποίηση του ΟΕΥ στις προτεραιότητές σας και μάλιστα με ορίζοντα το τέλος του ιδίου έτους 2019.
Σήμερα ένα χρόνο μετά, με το σχέδιο του ΟΕΥ, που έχει τεθεί σε Διαβούλευση και αφορά προτάσεις της συσταθείσας, από το Μάιο Επιτροπής, μου λύθηκαν πλήρως οι απορίες μου, για τα αίτια της δυσκολίας να προκύψει ένας ΟΕΥ, απελευθερωμένος από αγκυλώσεις και προπάντων να εναρμονίζεται πλήρως με τους υπάρχοντες νόμους, να μην τους παρακάμπτει και να αποτελεί πράγματι την αρωγό και το στήριγμα στην εκπλήρωση των στόχων και οραμάτων της αιρετής Διοίκησής σας.
Πέραν της 20ετίας μαίνονταν η διένεξη μεταξύ των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ και η Πολιτεία τη διατηρούσε θεατής (ενώ το πρόβλημα τόλμησε και το έλυσε «εν μιά νυκτί» στην εκπαίδευση, από τα δύο στα τέσσερα έτη με μετεκπαίδευση προσωπικού) και το σχέδιο του ΟΕΥ τη διατηρεί, όταν η νομοθεσία έλυσε το θέμα αυτό, εξίσωσε τις δύο αυτές κατηγορίες και μάλιστα οι τρεις πρόσφατοι νόμοι Ν. 4275/2014, Ν. 4369/2016 και Ν. 4674/2020 εξίσωσαν τις κατηγορίες αυτές και σε επίπεδο Γενικών Διευθύνσεων, άρθρα 1 παρ 1, 29 παρ. 1, και 45 παρ. 1 αντίστοιχα, αφήνοντας, εννοείται, άθικτες όλες τις άλλες επαρκείς προϋποθέσεις του Υπαλληλικού Κώδικα (Υ.Κ.) Ν. 3528/2007, για την επιλογή προϊσταμένων μεταξύ των κατηγοριών αυτών, όπως το σύστημα προαγωγών, τα έτη φοίτησης για το χρόνο προαγωγής, τα κριτήρια επιλογής προϊσταμένων, την αναπλήρωση προϊσταμένων ακόμα και από άλλη οργανική μονάδα, τα μεταπτυχιακά κ.λ.π. και προπάντων τη δυνατότητα του Υπηρεσιακού Συμβουλίου (Υ.Σ.) να επιλέξει.
Η πρόταση για την τροποποίηση του ΟΕΥ στερεί αυτή τη δυνατότητα στο Υ.Σ. να επιλέξει, αφού ακόμα και σε επίπεδο Τμήματος, θέτει το «εν ελλείψει», έκφραση που περιλαμβάνει και την περίπτωση του «ποτέ». Αυτό το «εν ελλείψει» αποτελεί εφεύρεση και ως ιδεολογία δεν του λείπει ένα ποσοστό πλάνης, είναι προδήλως παράνομο, αφού δεν το προβλέπει κανένας νόμος, όπως προβλέπει το διαζευκτικό «ή» και αυτό η αποδεδειγμένη εντιμότητά σας δεν θα το επιτρέψει.
Διοίκηση ασκείτε και εσείς, όπως και οι αξιότιμοι Αντιπεριφερειάρχες και Πρόεδροι, αλλά κανείς δεν διανοείται να ισχύσει και σε εκείνους το «εν ελλείψει».
Είναι ολοφάνερο πως η πρόταση, που τίθεται σε Διαβούλευση και θεωρείται, στο προοίμιό της, επίτευγμα αναπτυξιακού μοντέλου, είναι άτολμη και φαίνεται να περιβάλλεται από τον μανδύα της προστασίας της κατηγορίας ΠΕ έναντι αυτής της ΤΕ.
Και ναι μεν με την παρ. δ του άρθρου 97 του Υπαλληλικού Κώδικα (Υ.Κ.) Ν. 3528/ 2007, επιτρέπεται, κατ’ εξαίρεση, στις οικείες οργανικές διατάξεις η τοποθέτηση προϊσταμένου κατηγορίας που έπεται κατά το Προβάδισμα, οι νεώτεροι νόμοι εξισώνουν τις κατηγορίες ΠΕ και ΤΕ (κατά Σύνταγμα, άρθ. 16, παρ. 5). Και η εξίσωση αυτή βέβαια κατά τη νομολογία δεν πρέπει να γίνεται «αδιακρίτως», όμως η ισοπεδωτική έκταση εφαρμογής «της διάκρισης», στην πρόταση της Επιτροπής, είναι υπερβολική, χωρίς να αιτιολογείται και χωρίς να καταγράφει τις επιπτώσεις. Θα μπορούσε δηλαδή, για παράδειγμα, η διάκριση αυτή να ισχύσει για τους δικηγόρους, τους γιατρούς, τους κτηνιάτρους, γιατί δεν μπορεί να κάνει κανείς τον δικηγόρο (δεν είναι εποχή των δικολάβων), τον γιατρό ή τον κτηνίατρο, ενώ θα μπορούσε να κάνει, για παράδειγμα, τον μηχανικό, τον οικονομολόγο, τον γεωπόνο, το δασολόγο, όπου η ισχύουσα νομοθεσία διακρίνει (και καλά κάνει) τις κατηγορίες εκπαίδευσης, με επαγγελματικά δικαιώματα, κατά το μέγεθος και την αξία-προϋπολογισμό των αντικειμένων ενασχόλησης και να μην ισχύει εδώ η διάκριση. Αυτό και μόνο διευρυμένο και σε άλλους κλάδους ειδικοτήτων θα αποτελούσε και την απαιτούμενη αιτιολόγηση διάκρισης ή μη των κατηγοριών.
Στη θέση της κατηγορίας ΠΕ, όπου και εγώ κάποτε εν ενεργεία ανήκα, σήμερα θα ένοιωθα ντροπή να επικαλούμαι προστασία, με ρυθμίσεις αποκλεισμού άλλων κατηγοριών, που ο μεν ιδιωτικός τομέας τις απορρίπτει αφ’ εαυτού, ο δε δημόσιος τομέας (εξ ανάγκης ;) νομοθετεί για να τις αποτρέψει. Ακόμα και οι όποιες τυχόν συνδικαλιστικές παρεμβάσεις, πρέπει να έχουν στόχο την πρόοδο, την απρόσκοπτη λειτουργία και την ανάπτυξη του φορέα-θεσμού, όπου υπηρετούν τα μέλη τους, γιατί τότε θα έχουν και λόγω ύπαρξης, αναδεικνύοντας το ρόλο του προσοντολόγιου, και δίνοντας έμφαση στο καθηκοντολόγιο, σε σχέση με τις αρμοδιότητες και τη διάρθρωση των οργανικών μονάδων.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας στον ΟΕΥ, που από μόνη της έχει την αναπτυξιακή διάσταση, γιατί η ρύθμιση του «εν ελλείψει» εμπεριέχει υποκειμενικότητα, προστατευτισμό, εφησυχασμό, έλλειψη ανταγωνισμού και τέλος όχι πρόοδο. Αν δεν γίνεται αλλιώς μείνετε πιστοί στο πρώτο «μοντέλο» και αφήστε καλύτερα, ως έχουν τα άρθρα 38-40 του υπάρχοντος Οργανισμού (Π.Δ/γμα 146/2010), με την αιτιολόγηση που προαναφέρθηκε, ρυθμίσεις που μετέπειτα περιλήφθηκαν στους ως άνω νόμους των ετών 2014, 2016 και 2020 και τις επέκτειναν και στις Γεν. Δ/νσεις, προφανώς για την εξυπηρέτηση της ανάπτυξης και της προόδου.
Α. Κατάργηση του «εν ελλείψει» απ’ όλες τις παραγράφους του Οργανισμού και την τοποθέτηση της διαζευκτικής, με «ή», διατύπωσης των κατηγοριών, όπως οι νόμοι ορίζουν και με διάκριση στις «ανελαστικές» κατηγορίες (όπως αιτιολογείται ως άνω), γιατί η προτεινόμενη από την Επιτροπή ρύθμιση, ακόμα και αν γίνεται, υπό την πίεση του χρόνου και για να καλύψει αναιτιολόγητα την «ανάγκη» διάκρισης των κατηγοριών στη σημερινή υφιστάμενη κατάσταση, σε συμμόρφωση εγκυκλίων, δεν αποτελεί ρύθμιση για ανάπτυξη και πρόοδο και δεν έχει μέλλον, αφού όταν μετά από τρία έτη (με την εφαρμογή του Ν. 4610/2019 για τη «Συνέργεια Πανεπιστημίων και ΤΕΙ…») θα αποφοιτούν στα ΑΕΙ μόνο ΠΕ, δεν θα έχει αντικείμενο το «εν ελλείψει».
Β. Η υπάρχουσα καθώς και η μελλοντική ανάγκη της δυνατότητας ευελιξίας και αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού επιτάσσει την μη εξειδίκευση λεπτομερώς και πλήρως των κλάδων ειδικοτήτων κατά Δ/νση ή Τμήμα, όπως προτείνεται, αφού το Δημόσιο απαιτεί την κάλυψη των αναγκών του με το υπάρχον κάθε φορά προσωπικό, ακόμα και ανεξάρτητα από την εξειδίκευση των υπηρετούντων υπαλλήλων του.
Δεν επιθυμώ να γίνει η παρέμβασή μου οδηγός, αλλά εφαρμογή της αρχής «ο κατάλληλος υπάλληλος στην κατάλληλη θέση», που να καλύπτει ανάγκες πέραν και της σχέσης, ακόμα, ιδιότητας και αντικειμένου απασχόλησης. Η προσπάθεια στην πρόταση είναι ολοφάνερη, όμως το αποτέλεσμα θα μετρήσει. Μη δυνατότητα εφαρμογής της αρχής αυτής, σημαίνει άτολμη Διοίκηση, αναποτελεσματική Διοίκηση, δέσμια Διοίκηση, ανελεύθερη Διοίκηση. Γιατί ελευθερία σημαίνει ευκαιρία, που δίνει ευκαιρία σ’ όλες τις ευκαιρίες και δεν είναι ελευθερία να κάνει κανείς ό,τι επιθυμεί, αλλά να μπορεί να κάνει ό,τι πρέπει.
Μια Διοίκηση αντάξια του ονόματός της πρέπει να βασίζεται στον θρίαμβο του ενθουσιασμού του προσωπικού της ενάντια στην οκνηρία, στην αμέλεια, στην τυχόν ατολμία των διακονούντων αυτήν. Για να μην διερωτάται κανείς πως είναι δυνατόν να πετύχει στα μεγάλα, όταν δίνει το δικαίωμα να την ψέγει ότι δεν μπορεί να κουμαντάρει τα μικρά ;
Κοζάνη 30-7-2020
Με τιμή
Κωνσταντίνος Κοκόλης,
Διπλ. Αρχιτέκτων, πρώην Γενικός Διευθυντής της Περιφέρειας (Κρατικής) Δυτικής Μακεδονίας.
Θα διαφωνήσω ολοσχερώς για τους ακόλουθους λόγους καταρρίπτοντας έναν προς έναν τους «ισχυρισμούς» σας:
• Με μία πολύ προσεκτικότερη ανάγνωση τόσο του άρθρου 29 του ν.4369/2016 όσο και του άρθρου 45 του ν.4674/2020, εύλογα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι το μεν πρώτο συγκεκριμένο άρθρο τροποποιεί τα άρθρα 84, 85,86 87, 88 και 89 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα (ν.3528/2007) που σχετίζονται με τα κριτήρια επιλογής προϊσταμένων και την διαδικασία επιλογής και το δε δεύτερο συγκεκριμένο, το άρθρο 84 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα (ν.3528/2007), ενώ αφήνουν τελείως ανέπαφο το άρθρο 97 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα που αναφέρει ρητά ότι η κατηγορία ΠΕ έχει το προβάδισμα έναντι της κατηγορίας ΤΕ. Κατά συνέπεια υφίσταται λόγος αντιπαράθεσης μεταξύ ΠΕ και ΤΕ για τις θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, καθότι η εξομοίωση των βαθμίδων έρχεται σε ευθεία αντίστιξη με το άρθρο 97 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα που δίνει προβάδισμα στην κατηγορία ΠΕ έναντι της ΤΕ.
• Υφίσταται, εν προκειμένω, η απόφαση η υπ’αριθμ. 2817/2017 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία εκδόθηκε στις 16/01/2018 σχετικά με το θεσπιζόμενο από το Ν.3528/2007 Α97 (Κώδικα Κατάστασης Δημόσιων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπάλληλων ΝΠΔΔ), προβάδισμα των κατηγοριών στην επιλογή προϊσταμένων οργανικών μονάδων, η οποία ακυρώνει το ΠΔ 149/2010 (Α’ 242/27-12-2010) «Οργανισμός της Περιφέρειας Κρήτης» κατά το μέρος που στις διατάξεις του, που αφορούν στον ορισμό προϊσταμένων στις σχετικές οργανικές μονάδες στον οποίο ορίζεται ότι επιλέγονται διαζευκτικά υπάλληλοι διαφορετικής κατηγορίας (ΠΕ ή ΤΕ), χωρίς να ορίζεται ότι η κατηγορία ΠΕ έχει προβάδισμα έναντι της κατηγορίας ΤΕ, και σαφώς καταστρατηγεί την περ.δ του άρθρου 97 που ορίζει ότι το καθοριζόμενο προβάδισμα των κατηγοριών παύει να ισχύει μόνον στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι οργανικές διατάξεις βάσει του αντικειμένου των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την ειδικότητα του κλάδου των υπαλλήλων προβλέπουν την τοποθέτηση ως προϊσταμένου οργανικής μονάδας υπαλλήλου που έπεται κατά το προβάδισμα και όχι αδιακρίτως για όλες τις σχετικές οργανικές μονάδες.
• Από τα παραπάνω καθίσταται αναπόδραστα σαφές ότι η βούληση του νομοθέτη δεν μεταβάλλεται επουδενί σε ότι αφορά στο προβάδισμα των κατηγοριών και δεν πρέπει, επ’αυτού, να γίνονται διαστρεβλώσεις και παρερμηνείες κατά το δοκούν που στόχο έχουν την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων. Η ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ αποδεικνύει περίτρανα το γράμμα και το πνεύμα του νόμου ο οποίος κινείται ακόμη και με το νεώτερο ν. 4674/2020 στο ίδιο μήκος κύματος. Η τοποθέτηση του διαζευκτικού «ή» ανάμεσα στις 2 κατηγορίες στα συγκεκριμένα άρθρα δεν καταστρατηγεί το προβάδισμα της κατηγορίας ΠΕ αλλά έχει την έννοια ότι επιλέγονται άτομα εκ των 2 κατηγοριών αποκλειομένης άλλης κατώτερης και σεβομένου του προβαδίσματος του άρθρου 97 του υπαλληλικού κώδικα που παραμένει άθικτο.
• Το θέμα, εν προκειμένω, δεν είναι να αναλύσουμε όλες τις εξαιρέσεις και να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα που καθόλου δεν αντανακλούν την πραγματικότητα. Το θέμα δεν είναι να γίνει επίκληση σε μία προσωπική εμπειρία και να την χρησιμοποιήσουμε ως βάση για την προώθηση ιδιοτελών σκοπών και συμφερόντων. Το θέμα δεν είναι να αγνοηθεί επιδεικτικά ο κανόνας λόγω του ότι κάποιοι έχουν επιλεκτική μνήμη και θεώρηση των πραγμάτων. Όχι. Αυτό δεν πρόκειται να επιτραπεί σε καμία περίπτωση.
Αποτελεί επιταγή του νομοθέτη που στηριγμένη πάνω σε δίκαια επιχειρήματα και αντλώντας ισχύ από τα διδάγματα της κοινής λογικής, πείρας και δεδομένων αποτελεί συνάμα απαίτηση της κοινωνίας. Η εκπαίδευση των ΑΕΙ είναι ανώτερη από αυτήν προσφέρουν τα ΤΕΙ και αυτό κατοχυρώνεται θεσμικά και λογικά. Δεν είναι τυχαίες οι βαθμολογίες που απαιτούνται για την εισαγωγή στα έκαστα. Στα ΑΕΙ είναι προφανώς υψηλότερες γιατί απαιτείται από τους εισερχόμενους φοιτητές ανώτερος και καλύτερος τρόπος σκέψης, απαιτείται υψηλότερο επίπεδο δυνατοτήτων για την βέλτιστη ανταπόκριση στις αυξημένες απαιτήσεις που αυτά εμφανίζουν.
Δεν μπορεί κάποιος να έλθει σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτό χρησιμοποιώντας ένα στενού μήκους επιχείρημα στηριγμένο σε προσωπική εμπειρία, επιλογή και σταδιοδρομία χωρίς καμία επίκληση σε συνταγματικές, διοικητικές ή άλλου είδους αρχές. Και ομιλώ για αρχές, διότι αυτές είναι στις οποίες στηρίζεται ο εκάστοτε νομοθέτης για την παραγωγή ενός κανόνα δικαίου. Αυτές είναι που θα αποτελέσουν αναπόδραστα τη βάση για την παραγωγή της δήλωσης βούλησης αυτού. Τουναντίον, ουδέποτε η επίκληση προσωπικών εμπειριών, εκτιμήσεων και επιλεκτικών αναμασημάτων σε καμία χώρα του πολιτισμένου κόσμου δεν αποτέλεσαν το βάθρο εκπόνησης ενός νομοθετήματος.
Εν προκειμένω, οφείλω να σας υπενθυμίσω την συνταγματικής περιωπής αρχή της ισότητας (Σ4§1): Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Εκ της σχετικής δικαστικής νομολογίας, στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτή δεν λογίζεται ως τυπική-αριθμητική αλλά ως αναλογική, δηλ. όμοια αντιμετώπιση των ομοίων και ανόμοια των ανόμοιων.
• Σε κάθε περίπτωση, αλυσιτελώς προβάλλετε τους ισχυρισμούς σας καθώς με την πρόσφατη εξίσωση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, οι παλαιοί απόφοιτοι των δεύτερων με συγκεκριμένες διαδικασίες και εξετάσεις τους δίνεται η δυνατότητα να εξισώσουν το πτυχίο τους με αυτό της πρώτης κατηγορίας. Όσοι το κάνουν, θα μεταπηδήσουν στην κατηγορία ΠΕ, όσοι όμως όχι, θα παραμείνουν στην κατώτερη.
• Από την άλλη μεριά το σχόλιο σας δεν προβάλλεται λυσιτελώς όσον αφορά τμήματα περί χαρακτηρισμών της Διοίκησης. Δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της αναγνώρισης του προβαδίσματος της κατηγορίας ΠΕ έναντι αυτής της ΤΕ με την αναποτελεσματικότητα και ελλιπή αποδοτικότητα. Απεναντίας, η κατηγορία ΠΕ λόγω ακριβώς του ανώτατου χαρακτήρα της εκπαίδευσης των απόφοιτων αυτής παρέχει όλα εκείνα τα εχέγγυα που απαιτούνται για την βέλτιστη διεκπεραίωση των καθηκόντων του αντικειμένου που ανατίθεται σε αυτούς με κάθε τρόπο.
Η μεγάλη πλειοψηφία των αποφοίτων ΑΕΙ μόχθησε με ιδιαίτερους κόπους και προσπάθεια για την απόκτηση των πτυχίων της. Ας μην παραγνωρίζεται και παραγκωνίζεται αυτό. Οι εξαιρέσεις αποτελούν ένα άλλο θέμα το οποίο εδώ δεν ενδιαφέρει. Για αυτό τον λόγο, καλύτερα ο καθένας ας προσέχει τα δοκίμια του πριν σχολιάσει. Μια χαρά μπορεί να εφαρμοσθεί ο νόμος στην προκείμενη περίπτωση και να διαλύσει τις όποιες αμφιβολίες εμφιλοχώρησαν αποκρυσταλλώνοντας ρητά και σαφώς τα όρια μεταξύ των 2 κατηγοριών υπακούοντας στα κελεύσματα του νομοθέτη.
Με αυτόν τον τρόπον, εσείς διαπράττετε το σύνηθες ατόπημα του εγκιβωτισμού σε λογικές ισοπεδωτικού εξισωτισμού με το να επιμένετε στην εξίσωση των 2 κατηγοριών.
• Το ζητούμενο, όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι να εφευρίσκουμε λογικοφανή επιχειρήματα που αναδύονται καθαρά από προσωπικές μας εμπειρίες για να στοιχειοθετήσουμε την εξίσωση των δύο προαναφερόμενων κατηγοριών, αλλά να εφευρίσκουμε λογικά επιχειρήματα που συμβαδίζουν με το γράμμα του νόμου, η διατύπωση του οποίου είναι ξεκάθαρη όσον αφορά το προβάδισμα της πανεπιστημιακής κατηγορίας έναντι της τεχνολογικής (άρθρο 97 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα).
Από ό,τι βλέπω υποπίπτετε στα ίδια παραπτώματα και ατοπήματα και λογικούς σολικισμούς με τα οποία προσπαθείτε άσκοπα και εις μάτην να πλαγιοκοπήσετε ένα επιχείρημα το οποίο στηρίζεται σε κανονιστική ρύθμιση ψηφισθείσα από τη Βουλή των Ελλήνων. Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός σας δεν κρίνεται επ’ ουδενί πρόσφορος, κατάλληλος και αναγκαίος, ενώ από την άλλη, παραβιάζει κατάφωρα την αρχή της αναλογικότητας όσο και αυτήν της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος. Ως εκ τούτου ο ισχυρισμός σας κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος.
……………
……………….
Το ΣτΕ με την 2817/2017 απόφασή του, που επικαλείσαι, εκδίκασε απεφάνθη και ακύρωσε το Π.Δ/γμα 149/2010, σε αίτηση που υποβλήθηκε στις 21-2-2011 και πουθενά δεν αναφέρεται στις ρυθμίσεις των νεώτερων νόμων 2014, 2016, 2020 (πως θα μπορούσε άλλωστε ;).
……………….
Για όσους δεν διάβασαν καλά το σχόλιο της Αναστασίας:
Φυσικά και η ΣτΕ αποφ. 2817/2017 αναφέρεται στο Ν.3528/2007 Α97 και όχι στους νεώτερους, μολοταύτα αυτό που σας διέφυγε είναι το εξής:
“Με μία πολύ προσεκτικότερη ανάγνωση τόσο του άρθρου 29 του ν.4369/2016 όσο και του άρθρου 45 του ν.4674/2020, εύλογα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι το μεν πρώτο συγκεκριμένο άρθρο τροποποιεί τα άρθρα 84, 85,86 87, 88 και 89 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα (ν.3528/2007) που σχετίζονται με τα κριτήρια επιλογής προϊσταμένων και την διαδικασία επιλογής και το δε δεύτερο συγκεκριμένο, το άρθρο 84 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα (ν.3528/2007), ενώ αφήνουν τελείως ανέπαφο το άρθρο 97 του δημοσιουπαλληλικού κώδικα που αναφέρει ρητά ότι η κατηγορία ΠΕ έχει το προβάδισμα έναντι της κατηγορίας ΤΕ”, και το οποίο διευκρινίζει αυτό ακριβώς το σημείο ειδικά χωρίς να είναι καταχωρημένο σε έτερη διάταξη.
“Η τοποθέτηση του διαζευκτικού «ή» ανάμεσα στις 2 κατηγορίες στα συγκεκριμένα άρθρα στους νεώτερους νόμους δεν καταστρατηγεί το προβάδισμα της κατηγορίας ΠΕ αλλά έχει την έννοια ότι επιλέγονται άτομα εκ των 2 κατηγοριών αποκλειομένης άλλης κατώτερης και σεβομένου του προβαδίσματος του άρθρου 97 του υπαλληλικού κώδικα που παραμένει άθικτο”.
Οπότε αναγκαστικά και κατά λογική ακολουθία το προς ανάλυση ισχύον άρθρο είναι το Ν.3528/2007 Α97 και επομένως ισχύουν τα ίδια αντιθέτως με αυτά εσείς λανθασμένα πρεσβεύετε.
‘Έχω κι εγώ τη γνώμη πως πράγματι είναι έτσι όπως τα λέτε, με την παρατήρηση ότι το προβάδισμα του αρθ. 97 του Υ.Κ. δεν έχει εφαρμογή μόνο στην επιλογή προϊσταμένων, όπως συμπεραίνετε (αν μόνον αυτό ήθελε ο νομοθέτης θα το έλεγε), ενώ το διαζευκτικό «ή» αναφέρεται ειδικά σε αυτή και δίνει την κατεύθυνση που πρέπει η Διοίκηση να ακολουθεί.
Σε κάθε περίπτωση, σημασία έχει να μη γίνεται αδιάκριτα η όποια επιλογή, να είναι αιτιολογημένη, όπου αυτό απαιτείται όπως αποφαίνεται η νομολογία. Προπάντων δε ο νέος ΟΕΥ θα πρέπει να έχει μέλλον και διάρκεια, να προηγείται και όχι να έπεται των εξελίξεων, καθόσον η τεκμηριωμένη ελευθερία επιλογής, που επιτρέπει ο νόμος και δεν στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην υπόθεση της διαβαθμισμένης επιστημονικής γνώσης, όχι μόνο δεν είναι κατά της σωστής λειτουργίας και οργάνωσης αλλά λειτουργεί και ενάντια σε κάθε αποκλειστική και με προνόμια μονοπωλιακή οργάνωση, που θα εμπόδιζε την παροχή μέγιστων ευκαιριών στα στελέχη να κάνουν κάτι καλύτερα, ωφέλιμα και με ευελιξία στις βελτιώσεις (μιλάμε για Διοίκηση), συμβάλλοντας στον ανταγωνισμό και την πρόοδο.
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΠΕ – ΤΕ – ΔΕ (ΕΝ ΕΛΛΕΙΨΕΙ)
Δυστυχώς παρατηρείται ότι το νέο σχέδιο του νέου ΟΕΥ (Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας) της ΠΔΜ παρουσιάζει την ίδια ακριβώς παθογένεια με το προηγούμενο, δηλ. στην συντριπτική πλειοψηφία εξισώνει τις κατηγορίες μεταξύ τους θέτοντας ανάμεσα τους το διαζευκτικό “ή”!
Γι’αυτό τον λόγο καλούμε την Περιφερειακή Αρχή να λάβει υπόψιν το παρόν σχόλιο μεταβάλλοντας το κείμενο στην περιγραφή της κατηγορίας των υπαλλήλων που μπορούν να επιλεγούν για την άσκηση καθηκόντων προϊσταμένων όλων των οργανικών μονάδων ως εξής: «…μπορεί να είναι υπάλληλοι της κατηγορίας ΠΕ και ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΑΥΤΩΝ υπάλληλοι της κατηγορίας ΤΕ», ώστε να εφαρμοστεί τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα της κείμενης νομοθεσίας απαλείφοντας το διαζευκτικό «ή» ανάμεσα στις κατηγορίες ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ και διατηρώντας αυτό μόνο κατ’εξαίρεση σε συγκεκριμένες ΜΟΝΟ μειοψηφικά περιπτώσεις με ειδική αιτιολόγηση όπου βάσει της φύσης και του αντικειμένου της θέσης εργασίας αυτό είναι δυνατό. Σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξει καταστρατήγηση των βασικών αρχών της ισότητας και της αξιοκρατίας καθώς και της κατοχυρωμένης στο άρθρο 103 του Συντάγματος της αρχής της ορθολογικής οργάνωσης της δημόσιας διοίκησης.
Πιο συγκεκριμένα, το Ν.3528/2007 Α97 (Προβάδισμα) ορίζει τα εξής:
Το προβάδισμα μεταξύ των υπαλλήλων καθορίζεται ως εξής:
α) Μεταξύ υπαλλήλων που ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες προηγούνται οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΕΘ και ακολουθούν κατά σειρά οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΠΕ, της κατηγορίας ΤΕ, της κατηγορίας ΔΕ και τέλος οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΥΕ.
β) Μεταξύ υπαλλήλων που ανήκουν στην ίδια κατηγορία προηγούνται οι υπάλληλοι ανώτερου βαθμού με βάση την ιεραρχική κλίμακα των βαθμών του άρθρου 80.
γ) Μεταξύ υπαλλήλων του ίδιου κλάδου και βαθμού δεν υπάρχει προβάδισμα.
δ) Όπου από τις οικείες οργανικές διατάξεις επιτρέπεται η τοποθέτηση προϊσταμένου κατηγορίας που έπεται κατά το προβάδισμα δεν ισχύει το προβάδισμα των κατηγοριών.
Η ερμηνεία που δόθηκε στις διατάξεις αυτού του άρθρου αποτυπώνεται με τον πιο επίκαιρο και χαρακτηριστικό τρόπο στο σκεπτικό της υπ’ αριθμ. 2817/2017 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία εκδόθηκε στις 16/01/2018 σχετικά με το θεσπιζόμενο από το Ν.3528/2007 Α97 (Κώδικα Κατάστασης Δημόσιων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπάλληλων ΝΠΔΔ), προβάδισμα των κατηγοριών στην επιλογή προϊσταμένων οργανικών μονάδων, η οποία ακυρώνει το ΠΔ 149/2010 (Α’ 242/27-12-2010) «Οργανισμός της Περιφέρειας Κρήτης» κατά το μέρος που στις διατάξεις του, που αφορούν στον ορισμό προϊσταμένων στις σχετικές οργανικές μονάδες, ορίζεται ότι επιλέγονται διαζευκτικά υπάλληλοι διαφορετικής κατηγορίες (ΠΕ ή ΤΕ), χωρίς να ορίζεται ότι η κατηγορία ΠΕ έχει προβάδισμα έναντι της κατηγορίας ΤΕ, και σαφώς ορίζει ότι το καθοριζόμενο προβάδισμα των κατηγοριών παύει να ισχύει μόνον στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι οργανικές διατάξεις βάσει του αντικειμένου των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την ειδικότητα του κλάδου των υπαλλήλων προβλέπουν την τοποθέτηση ως προϊσταμένου οργανικής μονάδας υπαλλήλου που έπεται κατά το προβάδισμα και όχι αδιακρίτως για όλες τις σχετικές οργανικές μονάδες.
Πλήρως εναρμονιζόμενη με το σκεπτικό αυτής της απόφασης είναι και η απορριπτική του σχεδίου του νέου ΟΕΥ εκ μέρους του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης απάντηση με αρ.πρωτ. 187840/16-11-2018 με θέμα: «Τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας» η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει στο σώμα της χαρακτηριστικά ότι:
«Επιπρόσθετα, με αφορμή πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ (ΣτΕ 2811-2813/2017, 2816-2818/2017), οι οποίες ακύρωσαν οργανικές διατάξεις φορέων λόγω του ότι «…ο προσβαλλόμενος οργανισμός παρανόμως προβλέπει την επιλογή διαζευκτικώς υπαλλήλων διαφορετικής κατηγορίας (ΠΕ ή ΤΕ) ως Προϊσταμένων σε όλες τις αναφερθείσες οργανικές μονάδες (Διευθύνσεις ή Τμήματα), καταργώντας με αυτόν τον τρόπο αδιακρίτως το θεσπιζόμενο προβάδισμα με το άρθρο 97…», στην εκδοθείσα με αριθμ.πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.35.508/2412/οικ.21795/18-6-2018 (ΑΔΑ ΨΤΜΓ465ΧΘΨ-ΣΟΔ) εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών διευκρινίζεται και επισημαίνεται ότι οι φορείς κατά την κατάρτιση των Ο.Ε.Υ. τους, συμμορφούμενοι στην πρόσφατη νομολογία του ΣτΕ, θα πρέπει:
A) Να μην αξιοποιούν την εξαιρετική διατύπωση του άρθρου 97 περ.δ΄ Υ.Κ. αδιακρίτως σε όλες τις περιπτώσεις θέσεων ευθύνης, δηλ. να περιορίζονται σε όσες περιπτώσεις μπορεί να τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα και σκοπιμότητα της και
B) Να προκύπτει σχετική τεκμηρίωση ώστε να διασφαλίζεται ότι η εξαίρεση που υλοποιείται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 97 περ.δ΄ του Υ.Κ., δεν οδηγεί σε αδιάκριτη κατάργηση του προβαδίσματος των κατηγοριών, αλλά είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την εξυπηρέτηση της αρχής της αποτελεσματικότητας της διοίκησης και εντός του πλαισίου των εξουσιοδοτικών διατάξεων.
Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι οι φορείς κατά την σύνταξη των οργανισμών τους δύνανται να αξιοποιούν την εξαιρετική διατύπωση του άρθρου 97 περ.δ΄ του Υ.Κ., σε καμία περίπτωση όμως η αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας δεν μπορεί να γίνεται αδιακρίτως (ήτοι σε όλες τις αναφερθείσες οργανικές μονάδες του φορέα) και χωρίς ειδική, σαφή και επαρκή τεκμηρίωση, η οποία θα προκύπτει είτε από το σώμα της πράξης είτε από τα στοιχεία του φακέλου.
Εν προκειμένω και κατόπιν διενέργειας ελέγχου νομιμότητας της β΄ σχετικής απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου από την Υπηρεσία μας διαπιστώθηκε η αδιάκριτη χρήση της εξαιρετικής διατύπωσης του άρθρου 97 περ.δ΄ του Υ.Κ. σε όλες τις περιπτώσεις των θέσεων ευθύνης του φορέα σας.
Σημειωτέον ότι, η παράθεση ειδικής αιτιολογίας για τη διαζευκτική επιλογή υπαλλήλων διαφορετικής κατηγορίας (ΠΕ ή ΤΕ) σε κάθε οργανική μονάδα του φορέα σας δεν θεραπεύει την αδιάκριτη κατάργηση εκ μέρους σας του προβαδίσματος των κατηγοριών. Ως εκ τούτου, παρακαλούμε για τη λήψη νέας απόφασης Περιφερειακού Συμβουλίου, η οποία θα λαμβάνει υπόψη όλα τα ανωτέρω».
Πέραν αυτών, έχει εκδοθεί τόσο στο απώτερο όσο και πρόσφατο παρελθόν πλήθος ερμηνευτικών εγκυκλίων που συντείνουν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα:
• Εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείο Εσωτερικών με υπ’αριθμ. πρωτ. ΔΟΑ/Φ.13/180/οικ. 15725/18-06-2007 με θέμα «Προβάδισμα των κατηγοριών για την κατάληψη θέσεων προϊσταμένων»
«Δεν είναι επιτρεπτό να συντρέχουν για την ίδια θέση προϊσταμένου υπάλληλοι διαφόρων κατηγοριών επί ίσοις όροις. Όπως έχει γνωμοδοτήσει σχετικά το ΣτΕ (Πρακτικό Επεξεργασίας του ΣτΕ αριθμ. 235/2005), σύμφωνα με τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας στη Δημόσια Διοίκηση, όπου προβλέπεται από τους οικείους οργανισμούς η πλήρωση θέσης προϊσταμένου από υπαλλήλους περισσότερων κατηγοριών, προηγούνται οι υπάλληλοι της ανώτερης κατηγορίας και ακολουθούν οι των άλλων κατηγοριών. Συνεπώς είναι επιτρεπτή η πλήρωση θέσεων προϊσταμένων οργανικών μονάδων από υπαλλήλους κατώτερης, κατά τη διαβάθμιση που εισάγεται στον ΥΚ, κατηγορίας, μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η πλήρωση των θέσεων αυτών από υπαλλήλους ανώτερης κατηγορίας»
• Εγκύκλιος του Υπουργείου Εσωτερικών με υπ’αριθ. Πρωτ.: 26109/05.06.2018 (ΑΔΑ Ω59Π465ΧΘ7-Υ4Ι) «Εφαρμογή του προβαδίσματος κατηγοριών κατά την επιλογή προϊσταμένων σε θέσεις ευθύνης των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού»
«Με πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ (ενδεικτικά 2816/2017, 2817/2017) ακυρώθηκαν διατάξεις οργανισμών εσωτερικής υπηρεσίας των Περιφερειών που προέβλεπαν την επιλογή διαζευκτικώς υπαλλήλων διαφορετικής κατηγορίας (ΠΕ ή ΤΕ) ως προϊσταμένων στις οικείες οργανικές μονάδες, καταργώντας αδιακρίτως το προβάδισμα των κατηγοριών.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των ανωτέρω αποφάσεων, κατά την έννοια των συνταγματικών αρχών της ισότητας, της αξιοκρατίας και της κατοχυρωμένης στο Σ103 αρχής της ορθολογικής οργανώσεως της δημόσιας διοίκησης καθώς και των προαναφερθεισών διατάξεων και ιδίως του ΥΚ 97 και της προαναφερθείσας νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως του Ν.3852/2010, το καθοριζόμενο προβάδισμα των κατηγοριών των υπαλλήλων παύει να ισχύει μόνον στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι οργανικές διατάξεις βάσει του αντικειμένου των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την ειδικότητα του κλάδου των υπαλλήλων προβλέπουν την τοποθέτηση ως προϊσταμένου οργανικής μονάδας υπαλλήλου που έπεται κατά το προβάδισμα και όχι αδιακρίτως για όλες τις σχετικές οργανικές μονάδες»
Επιπρόσθετα, το εν λόγω θέμα έχει ασφαλώς απασχολήσει και συλλογικούς φορείς και οργανώσεις οι οποίοι έχουν πάρει σαφή τοποθέτηση υπέρ της κατά κανόνα ισχύος του προβαδίσματος:
• Κοινή επιστολή ΓΕΩΤ.Ε.Ε., Ο.Ε.Ε., Τ.Ε.Ε. σχετικά με την Τροποποίηση του Οργανισμού Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, «Τροποποίηση Οργανισμού Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας», 09.02.2018, Κοζάνη
• Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, «Τροποποίηση Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας», αρ.πρωτ. 237/30.08.2017, Κοζάνη
Κακώς προβλέπεται στο Τμήμα Ζωικής παραγωγής και Αλιείας της ΔΑΟΚ των ΠΕ να προΐσταται ΠΕ Γεωπόνος ή ΤΕ Τεχνολόγων Γεωπονίας. Δεν μπορεί στο τμήμα που α) εκδίδονται οι άδειες λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και συμμετέχει ως πρόεδρος της επιτροπής σταυλισμού μόνο ΠΕ Γεωπόνος και β) στο τμήμα που ελέγχει τις ζωοτροφές και η νομοθεσία προβλέπει επόπτη ζωοτροφών ΠΕ Γεωπόνο , να προΐσταται ΤΕ Τεχνολόγων Γεωπονίας. Ο προϊστάμενος εάν είναι ΤΕ Τεχνολόγων Γεωπονίας, δηλαδή θα ελέγχει τον υφιστάμενο και θα συνυπογράφει έγγραφα για αντικείμενα που ίδιος δεν μπορεί να ασχοληθεί λόγω νομοθεσίας. Γιατί μόνο στο τμήμα των εγγείων βελτιώσεων είναι απαραίτητη η εξειδίκευση του ΠΕ Γεωπόνου ? Στο φυτοϋγείας δηλαδή δεν χρειάζεται η ανάλογη εξειδίκευση ή στο φυτικής ?
Στις παρατηρήσεις σας θα έπρεπε να προσθέσετε ότι στο τμήμα Ζωικής Παραγωγής των ΔΑΟΚ, λείπει αδικαολόγητα η ειδικότητα του Κτηνιάτρου του οποίου οι σπουδές και το γνωστικό υπόβαθρο συνδέεται άμεσα με την Ζωική Παραγωγή….
Νομίζω ότι κύριο αντικείμενο της Κτηνιατρικής είναι η προστασία της υγείας των ζώων. Τα τμήματα Ζωικής Παραγωγής δημιουργήθηκαν από το Κράτος, με μία άλλη οπτική. Έχουν ως στόχο (κυρίως) την αύξηση της συμμετοχής, της οικονομίας του ζωικού κεφαλαίου, στα πλαίσια της διαμόρφωσης του ΑΕΠ. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για την υγεία των ζώων (φυσικά πολύ σημαντική και υπάρχουν ευτυχώς τα κτηνιατρεία για αυτό και για άλλα), ενώ στην δεύτερη για Παραγωγικότητα και Οικονομικούς συντελεστές (εργασία, κεφάλαιο, εξαγωγές, κάλυψη εσωτερικών αναγκών και πολλά άλλα). Έτσι και με κάθε σεβασμό στους συναδέλφους Κτηνίατρους, εδώ μιλάμε για άλλη κατεύθυνση.
Προφανώς δεν γνωρίζεις ότι στο γνωστικό αντικείμενο του Κτηνιάτρου περιλαμβάνονται σπουδές δύο Πανεπιστημιακών ετών από συγκεκριμένη έδρα Ζωοτεχνίας της Κτηνιατρικής σχολής, όπου περιλαμβάνονται όλα αυτά που περιγράφεις όσον αφορά την Παραγωγικότητα και την Οικονομία !!!
Υπάρχουν μάλιστα Κτηνίατροι με Διδακτορικά στον τομέα της Ζωικής Παραγωγής και της Διατροφής των Παραγωγικών Ζώων …
Και αν θέλεις ζωντανό παράδειγμα είναι και ο υπογράφων, που ως Κτηνίατρος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη της εκτροφής των Γουνοφόρων Ζώων στην περιοχή μας και μάλιστα περισσότερο σε θέματα Ζωικής Παραγωγής από ότι σε Υγείας….
Ας αφήσουμε λοιπόν τους επαγγελματικούς σωβινισμούς και τα διοικητικά λόμπυ του παρελθόντος και προφανώς ο Κτηνίατρος είναι πολύ περισσότερο γνώστης και έμπειρος σε θέματα Ζωικής εν γένει Παραγωγής από τον Βιολόγο, πράγμα που απέφυγε η κριτική σου…
Προφανώς δεν γνωρίζεις ότι και οι Γεωπόνοι Ζωϊκής παραγωγής κάνουν αρκετά μαθήματα Κτηνιατρικής. Άρα να προϊστανται στα Κτηνιατρεία.
Για τα διδακτορικά των Γεωπόνων να μην μιλήσω καλύτερα,γιατί είναι πολλές δεκάδες, σε πολλές δεκάδες αντικείμενα, τα οποία αφορούν και την κτηνιατρική.
Τα δε γουνοφόρα ζώα είναι υπό διωγμό παγκοσμίως.
Ας αφήσουμε λοιπόν να επικρατήσει η λογική και να μην σκεφτόμαστε πως θα βολέψουμε τον εαυτούλη μας, παραθέτοντας παράλογες απόψεις. Δεν πείθουν κανέναν και όλοι κατάλαβαν γιατί προτείνονται, κάτι που διέφυγε της κριτικής σου.
1) Άρα λοιπόν (με την ίδια ακριβώς λογική), αφού οι Γεωπόνοι Ζωϊκής Παραγωγής (καθώς και όσες άλλες ειδικότητες), κάνουν τουλάχιστον 3 έτη σπουδών στην Ζωοτεχνία, καθώς και πολλά μαθήματα στην Κτηνιατρική, να μπορούν να τοποθετούνται ως προϊστάμενοι στα Κτηνιατρεία.
2)Σχετικά με διδακτορικά στο αντίστοιχο αντικείμενο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, θα πρέπει να υπάρχουν κάποιες δεκάδες τουλάχιστον, από τους Γεωπόνους αυτής της ειδικότητας.
3) Το παράδειγμα των μινκ (η και αλεπούδων), για παραγωγή προϊόντων γούνας, μάλλον λειτουργεί ως αντιπαράδειγμα και όχι ως παράδειγμα. Είναι γνωστόν τοις πάσι, ότι η αλυσίδα της συνολικής παραγωγικής διαδικασίας της γούνας, βρίσκεται σε ολοένα και φθίνουσα πορεία, συνοδευόμενη μάλιστα και από παγκόσμια κατακραυγή. Παραθέτω μόνο ένα μικρό δείγμα παράδειγμα χωρών που αποφάσισαν να τερματίσουν την παραγωγή γούνας:
Γερμανία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία, Βέλγιο, Αυστρία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Κροατία, Σερβία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βόρεια Μακεδονία, Λουξεμβούργο και Σλοβενία.
Να σημειώσω δε ότι στη Νορβηγία, η οποία θα σταματήσει την παραγωγή γούνας το 2025, το ψύχος διαρκεί 8 μήνες το έτος. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, η διαδικασία σταμάτησε από το 2019.
Έτσι αντί να επενδύουμε αντιοικονομικά σε μια τέτοια οικονομική κρίση, θα έπρεπε να προστατεύσουμε και να βοηθήσουμε τους εργαζόμενους που ασχολούνται με τη γούνα, να στραφούν σε άλλα επαγγέλματα με μέλλον. Η επένδυση στην παραγωγή γούνας είναι πλέον λανθασμένη στρατηγική (Ένας Γεωπόνος Ζωϊκής Παραγωγής θα το έπιανε αμέσως αυτό).
4) Όντως λοιπόν συμφωνώ, ας αφήσουμε τους επαγγελματικούς σωβινισμούς και τα διοικητικά λόμπυ του παρελθόντος, αλλά και κάτι άλλο που….. απέφυγε η κριτική σας. Το πως θα κρατάμε τη θέση μας για πάντα, στους αιώνες των αιώνων.
Σχετικά με το τμήμα Εγγείων Βελτιώσεων θα ήθελα να πω ότι σίγουρα ΝΑΙ, είναι ένα πολύ διαφορετικό τμήμα από όλα τα υπόλοιπα τμήματα. Εδώ απαιτούνται γνώσεις Υδραυλικής, Μαθηματικών, Υδρολογιάς κλπ, συνδυαζόμενες με γνώσεις Εξατμισοδιαπνοής Καλλιεργειών, με σύνταξη ή κ Έλεγχο Γεωργοτεχινκών κ Γεωργοοικονομικών Μελετών και πολλά άλλα σχετικά. Μόνο ο Γεωπόνος Εγγείων Βελτιώσεων μπορεί να ανταπεξέλθει γιατί είναι η μόνη ειδικότητα η οποία και τα διδάχθηκε τουλάχιστον 3 χρόνια μετά τα κοινά 2 χρόνια σπουδών.
Στο Τμήμα Φυτικής μπορούμε να πούμε ότι γενικά προηγείται κάποιος γεωπόνος της Φυτικής, επειδή όμως υπήρξαν και πολλά κοινά μαθήματα Φυτικής στα 2 αυτά έτη σπουδών, δεν υπάρχει και η χαοτική διαφορά, με τις λοιπές ειδικότητες.
Δηλαδή για να το πω απλά, ένας γεωπόνος άλλης ειδικότητας θα βγάλει άκρη με τη Φυτική, ενώ με των Εγγείων Βελτιώσεων ούτε κατά διάνοια.
Εξ’ άλλου σκεφτείτε ότι στις ΔΑΟΚ μπορεί και προϊσταται Κτηνίατρος.
Μία ακόμα από τις πολλές πρωτοτυπίες της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
Η μοναδική περιφέρεια στην Ελλάδα που υπάρχει μαζί το Τμήμα ζωικής παραγωγής και Αλιείας σε κάθε διεύθυνση Περιφερειακής Ενότητας.
Σαν να λέμε ότι τα καρπούζια είναι μπουζούκια. Και όλα αυτά για να ικανοποιήσουμε προσωπικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των πολιτών. Σε μία περιοχή όπου το 99,9 των αιτήσεων των πολιτών στο συγκεκριμένο τμήμα αφορά θέματα κτηνοτροφίας θεωρήσαμε ότι μπορεί να προΐσταται ιχθυολόγος χωρίς καθόλου γνώσεις κτηνοτροφίαs.
Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο της maria papa…με την προσθήκη και της ειδικότητας του κτηνιάτρου ως τμηματάρχη.Πάντος έχει πλάκα η νομοθεσία τόσο σε επίπεδο επιτροπής σταυλισμου όσο και επόπτη να προβλέπει γεωπόνο ή κτηνίατρο…αλλά να προίσταται του τμήματος άλλη ειδικότητα η οποία δεν επιτρεπεται να συμμετάσχει…πως θα μπορεί να δωσει λύσεις σε προβλήματα ο τμηματάρχης όταν του ζητηθούν…αφού δεν θα έχει αρμοδιότητες…
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΘΕΙ ΤΟΣΟ Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
πάρα πολύ καλό έπρεπε να γίνει τροποποίηση του Ο.Ε.Υ της Π.Δ.Μ.
Καλησπέρα
Η δημοσίευση των σχολίων δε γίνεται αυτόματα αλλά μετά απο έλεγχο για τήρηση των κανόνων δημοσίευσης.
Επειδή είδα ότι τα σχόλια έμοιαζαν (το πρώτο είχε ορθογραφικό λάθος) επέλεξα να διαγράψω το πρώτο σχόλιο. Επειδή όμως το 2ο είναι συνδεδεμένο με το πρώτο δε μπορεί να δημοσιευτεί.
Παρακαλούμε λοιπόν, εφόσον το επιθυμείτε, να αναρτήσετε νέο σχόλιο. Οχι απάντηση.
Συγνώμη για την όποια αναστάτωση προκαλούμε